مقایسه فراوانی آنتی‌ژن‌های سازگاری بافتی در اهداکنندگان ایرانی سلول‌های بنیادی خونساز به غیر خویشاوند طی سال 1390 تا 1391

  چکید ه   سابقه و هدف   با توجه به تاسیس مرکز پذیرش اهداکنندگان سلول‌های بنیادی خونساز در سازمان انتقال خون ایران (مرکز سپاس) در سال 1387, بر آن شدیم به بررسی آنتی‌ژن‌های سازگاری بافتی داوطلبان اهدای این سلول‌ها از قومیت‌های حاضر در شهر تهران طی سال 91-90 بپردازیم.   مواد و روش‌ها   در یک مطالعه توصیفی، 1513 نفر از افراد داوطلب عضو مرکز سپاس در محدوده سنی 18 تا 50 سال و با سابقه یک بار اهدای خون، به روش تصادفی وارد مطالعه شدند. آنتی‌ژن‌های سازگاری بافتی HLA-A/B/DRB1 آن‌ها به روش مولکولی تعیین گردیدند. سایر اطلاعات زمینه‌ای از طریق تکمیل فرم‌های لازم جمع‌آوری شدند.   یافته‌ها   9 /96% از افراد این مطالعه مرد بودند. اکثریت افراد فارس(12/63%) و آذری‌ها(02/20%) دومین وفور بالا را در این مطالعه داشتند. حدود 5/81% از داوطلبان اهدای سلول به غیر خویشاوند، در محدوده سنی 26 الی 45 سال قرار داشتند. به طور کلی در این مطالعه تعداد 21 آلل HLA-A , 31 آلل HLA-B و 13 آلل HLA-DRB1 در بین افراد مورد مطالعه مشاهده شدند. بررسی آماری مقایسه وفور آلل‌های مختلف HLA , در قومیت‌های متفاوت نشان دادند که بین فارس‌ها و آذری‌ها به جز در مورد HLA-A*33 , سایر اختلافات مشاهده شده معنادار نبود. بین فارس‌ها و کردها فقط از نظر وفور HLA-A*03/11 و HLA-B*08/51 اختلاف معنادار مشاهده شد. بین فارس‌ها و گیلک‌ها از نظر وفور HLA-A*03/26 و HLA-B*38/52 اختلاف معنادار مشاهده گردید.   نتیجه گیری   تعداد آلل‌های گزارش شده در این مطالعه شبیه به سایر مطالعه‌های مشابه بود. علی‌رغم وجود برخی اختلافات بین گروه‌ها, قومیت‌های تحت بررسی شبیه به یکدیگر به نظر می‌رسند.